1. Njeriu ideal i një regjimi totalitar nuk është një nazist apo një komunist i bindur, por ai për të cilin dallimi midis faktit dhe trillimit, së vërtetës dhe gënjeshtrës nuk ekziston më. 2. Është e lehtë ta duash jetën, sidomos kur je jashtë vendit. Aty ku askush nuk të njeh, dhe je vetëm, dhe e... Continue Reading →
- Jam i dashuruar me gruan time. – tha ai.Vërejtje e tepërt, përderisa nuk ia kisha vënë në dyshim besnikërinë ndaj gruas me të cilën ishte martuar. Ecëm së bashku dhjetë minuta dhe ai e tha sërish. U ktheva nga për ta parë në sy. Filloi të fliste dhe më tregoi rrëfenjën që do të... Continue Reading →
Sipas poetit fisnik Kobayashi Issa Mëngjesi i Vitit të Ri – çdo gjë në lulëzim! Ndihem i përgjithësuar. Një bretkosë e madhe dhe unë vështrojmë ngultas njëri-tjetrin, askush nga ne nuk lëviz. Kjo flutur nate, e cila ndodhet pa dritë në dhomën e një gruaje – djegur gjer në fund. Pyeti se ç’moshë kish ai... Continue Reading →
Falenderoj Akademinë Suedeze për të cilën vepra ime ishte e denjë për këtë nder shumë të madh. Në zemër mund të ketë dyshime nëse e meritoj Çmimin Nobel midis njerëzve të tjerë të letrave për të cilët kam respekt dhe meritojnë nderim - por nuk kam asnjë dyshim për kënaqësinë dhe krenarinë ngaqë po më... Continue Reading →
...Zoti Laruel, i cili kishte lindur në Languion, në qytezën e Mosel, por babai i të cilit, një filatelist i pasur me zakone të hershme, ishte zhvendosur në Paris, zakonisht kalonte pushimet e verës me prindërit në Normandi gjatë rinisë. Kurseli, në Kalvados, pranë Kanalit Anglez, nuk ishte ndonjë resort për t’u mbajtur mend. As... Continue Reading →
Nuk është sekret që shumë prej nesh kanë mbërritur tek Fante nëpërmjet Bukovskit. Fante – gjithmonë sipas mendimit tim personal – është shkrimtari më i jashtëzakonshëm që është lënë jashtë kësaj epoke letrare, si prej shtëpive botuese, si prej kritikëve, si prej kujtdo, dhe është vështirë të kompesohet, të paktën për një kohë të gjatë.... Continue Reading →
Për një autor të vlerësuar, është gabim t’ia nisësh me romane. Problemi me romanet është që mund të shkruash për një vit dhe në fund të mos dalë gjë në dritë, pasi nuk je kalitur ende. Në vend të kësaj, krijo tregime të shkurtra me shumicë, apo miniatura të cilat, megjithëse nuk kanë cilësinë e... Continue Reading →
Ishte një shtëpi e madhe, sepse dhe ne ishim njerëz me plane të mëdha. I pari qe thuajse aty, një tollumbac në barkun e saj, një diçka që lëvizte çdo çast, që përdridhej dhe rrëshkiste si një tufë gjarpërinjsh. Në orët e qeta përpara mesnatës, vendosja veshin mbi të dhe dëgjoja gumëzhimat dhe pëshpëritjet si... Continue Reading →
Jo domosdoshmërit, si shkrimtar, duhet ta braktisni origjinën tuaj për tu shfaqur tek lexuesi si dikush që nuk jeni. Mund të punoni me të, ta bëni më intriguese, ta shfytyroni, të bëni ironi, ta karikaturoni, ta parodizoni - mund t'i bëni të gjitha këto vetëm që të gjallëroni jetën tuaj verbale.
Na ishte njëherë një djalë i prapë i cili quhej Xhim – megjithëse, nëse do e vinit re, do të shihnit që thuajse të gjithë djemtë prapanikë quhen Xhejms në librat e të dielës. Ishte e çuditshme, po kaq sa e vërtetë që ky djalë quhej Xhim.Ai nuk e kishte mamanë të sëmurë – një... Continue Reading →
filologus.com 